معنی خواب گزین - جستجوی لغت در جدول جو

خواب گزین

لغت نامه دهخدا

کسی که تعبیر خواب می کند، معبّر

(بُ لَ اَ تَ)

بیان خواب کردن. حکایت خواب گفتن، حرفهای نامربوط و پریشان گفتن. خیالات واهی و نادرست بهم بافتن:
کنون نزد من چون زنان بسته دست
همی خواب گویی بکردار مست.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

خواب گزار

(تَ کَلْ لُ اَ)

نائم. خوابیده. (ناظم الاطباء) ، معبّر. تعبیرخواب کننده. خواب گذار: بامداد معبری را بخواند... خوابگزاری دیگر را فرمود آوردن و این خواب را با وی بگفت. (قابوسنامه) ، آنکه حکایت رؤیای خود کند. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خواب گران

(خوا / خا بِ گِ)

خواب سنگین. خواب عمیق. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خواب زدن

(بَلْ لَتُ کَ دَ)

خواب آلوده بودن. خوابناک بودن، خوابیدن. خفتن. خواب کردن:
تا بدارالامن صلح کل رسیدم کبک مست
خواب راحت میزند در چنگل شهباز من.
صائب (از آنندراج).
خواب از آسایش عهد تو غالب شد چنان
پای در رفتار هم چون دیده خوابی میزند.
حسین ثنائی (از آنندراج).
آفت کم است میوۀ شاخ بلند را
منصور خواب خوش به سر دار میزند.
واله (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خواب بین

(تُ مَ / مِ زَ دَ / دِ)

خواب بیننده. رؤیابیننده. آنکه خواب می بیند:
زآنکه انسان در غنا طاغی شود
همچو پیل خواب بین یاغی شود.
مولوی

لغت نامه دهخدا